شاید یکی از معدود چیزهایی که میدونم و از صحتش مطمئن هستم
اینه که بزرگترین لطف ممکن که من! میتونم به عزیزام بکنم
اینه که نباشم :}
جلو چشمشون
روی اعصابشون
سد راه خواسته ها و آرزوهاشون
شک ندارم برای همه عزیزام بهترین روز عمرشون روزیه
که من دیگه نباشم
چون این موجودی که هستم
نبودنش از بودنش خعیلی بهتره
(ممنونم از اون عزیزی که با حرفهاش، لطف کرد آینه گرفت جلوم تا خود واقعیمو ببینم و بشناسم و بفهمم چقدر وجودم برا بشریت مضره)